Opublikowany przez: Kasia P. 2014-07-29 13:54:40
Psy mają bardzo mało gruczołów potowych, które nie odgrywają większej roli w chłodzeniu organizmu. Wykształciły się u nich inne sposoby utrzymywania właściwej temperatury swych ciał. Pozbywają się nadmiaru ciepła poprzez błony śluzowe pyska podczas tzw. ziajania. W skrajnych sytuacjach uniemożliwienie psu dyszenia kończy się udarem cieplnym i śmiercią. Tak może się stać, gdy zakładamy naszemu pupilowi nieodpowiedni kaganiec.
Musi być on tak skonstruowany, by zwierzę mogło szeroko otworzyć psyk. Niestety nie wszystkie dostępne na rynku kagańce spełniają ten warunek. Na przykład bardzo popularne ostatnio kagańce materiałowe. Pozornie idealne, ponieważ są miękkie i lekkie, a jednak zbyt ciasno obejmują kufę. Z tego powodu zupełnie nie nadają się dla tych psów, które zawsze muszą spacerować w kagańcu, ale doskonale sprawdzają się w takich sytuacja, jak krótka podróż środkami komunikacji miejskiej lub wizyta w gabinecie weterynaryjnym.
Na potrzeby codziennych spacerów lepiej zakupić kaganiec metalowy, skórzany lub wykonany z tworzywa, byle spełniał wyżej wymieniony warunek. Kagańce metalowe, kiedyś powszechnie używane, obecnie cieszące się mniejszym zainteresowaniem, są bardzo wytrzymałe, ale stosunkowo ciężkie, dlatego najlepiej nadają się dla psów dużych. Dużo lżejsze są kagańce ze skóry i tworzywa, jednakże są one mnie trwałe od metalowych, szczególnie te ostatnie.
Hitem ostatnich lat są tzw. kagańce fizjologiczne. Produkowane są zwykle z lekkiego metalu, który pokryty jest gumą lub gumoplastikiem, dzięki czemu mają odpowiednią wytrzymałość, ale nie ochładzają się zimą i nie nagrzewają latem. Gumowe wykończenie zaś amortyzuje uderzenia. Najważniejszą jednakże zaletą kagańców fizjologicznych jest ich konstrukcja, która umożliwia psu nie ziajanie, szczekanie, picie wody i przyjmowanie smakołyków od opiekuna.
Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcia: Fotolia
O AUTORZE:
Jacek P. Narożniak
Dziennikarz serwisu Kakadu.pl, autor kilkuset opublikowanych w nim artykułów.
Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Behawiorysta z zamiłowania i wielki miłośnik zwierząt. Od kilkunastu lat zajmuje się hodowlą kotów rosyjskich niebieskich. Specjalizuje się w pisaniu tekstów popularnonaukowych o zwierzętach, które zostały opublikowane w wielu czasopismach, takich jak Wiedza i Życie czy Charaktery oraz na licznych portalach internetowych.
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.